Geen auto?

Heb jij geen auto? vragen veel mensen mij als ik op de fiets of lopend ergens naartoe ga. Nee ik heb geen auto en ik ben blij dat ik er geen heb. Vroeger kon ik me door dit soort vragen een beetje ongemakkelijk voelen. Hoor je dan een auto te hebben, is de fiets dan niet goed genoeg? dacht ik dan.

Ik heb door dit soort onzekerheden in de jaren negentig één vergeefse poging gedaan om mijn rijbewijs te halen, alle rij-instructeuren die noeste arbeid verrichtten om mij wat bij te brengen ten spijt. Ik reageerde niet snel genoeg, ik dwaalde af en ik keek alsof ik fietste. Nee het is niet handig als je achter het stuur zit en bij iemand in de tuin wilt kijken ‘Hé wat een mooie seringen hebben die mensen.’ Je kunt niet van de omgeving genieten, je moet op de weg letten en dat vind ik nou juist zo saai. Vandaar dat ik maar ben gestopt met auto rijlessen.

Een auto is ook niet handig als je in het centrum van Nijmegen woont, zoals wij. Je kunt alleen parkeren in de garage en dat is net zo lang lopen als naar de bushalte. Bovendien ben je op veel plekken in de stad sneller als je met de fiets gaat, dan met de auto. En fietsen dat kan ik, want ik kijk als een fietser. Ik stap ook regelmatig af om ergens te gaan kijken wanneer iets me opvalt.

Ik houd ervan om dingen die me opvallen te bekijken in de stad en in de natuur, dus ik fiets of loop regelmatig door natuurgebieden. Wanneer er dan een auto voorbijkomt, zie ik die nooit stoppen om een foto te maken van bedauwde spinnenwebben in de mist of van wilde dieren in het landschap. Die rijdt te snel om iets op te merken, terwijl ik er al lang een mooie foto van heb gemaakt.