Samenwerken met de natuur
Permacultuur in Nijmegen
Traditionele monocultuur is slecht voor de landbouwgrond en voor het ecosysteem. Daarom houden steeds meer mensen zich bezig met het duurzaam kweken van gewassen. Een bijzondere vorm hiervan is permacultuur, waarbij mensen samenwerken met de natuur.
Bij permacultuur mag je zelf zo min mogelijk doen en moet je de natuur haar gang laten gaan, legt Karla Mulder uit, die betrokken is bij veel permacultuurprojecten in Nijmegen. Permacultuur is erop gericht dat het ecosysteem zo veel mogelijk zelfvoorzienend is. Karla kweekt zelf groenten en kruiden in haar tuin volgens de permacultuurmethode. Zo staat er in haar achtertuin in Nijmegen een kruidenspiraal, een hoop aarde in terrasvorm gestut door stenen met plantjes. De planten die veel zon nodig hebben staan bovenop en de planten die meer water nodig hebben onderop. De bakstenen in de spiraal houden de warmte vast in de zomer. Onder in de spiraal ligt puin, waar het water wordt opgeslagen, dat vanuit de vijver ernaast onderdoor stroomt. Zo is er steeds voldoende water in de zomer voor de kruiden en het is dan niet nodig om de kruiden apart water te geven. (Bekijk hier foto’s over het maken van een kruidenspiraal, waar ik zelf aan heb meegewerkt.)
Slakken
De tuin van Karla lijkt niet erg op een keurig geharkt moestuintje. Dat hoort zo, zegt Karla, omdat de natuur een kans moet krijgen om haar werk te doen. Wanneer je met je schepje de grond gaat omwoelen, verniel je onder andere nuttige schimmeldraden, die spore-elementen door de bodem transporteren. Ook paardenbloemen kun je beter laten staan, omdat de wortels zorgen voor het transport van mineralen. Wanneer ze gaan bloeien, plukt ze ze en legt ze dan als mulch neer op de grond. De meest ideale bodem heeft 80 centimeter humusrijke grond, waar de wortels goed kunnen groeien.
Bij permacultuur houd je zoveel mogelijk rekening met de jaargetijden. Dat levert verrassende resultaten op, ook al heeft het een paar weken gevroren. Zo groeit er in de winter boerenkool, palmkool, witte kool, rozemarijn, salie, maar ook vergeten groenten zoals aardpeer, zuring, snijbiet, winterpostelein, raapstelen en eeuwig prei.
Voor ongewenste insecten heeft de permacultuur ook interessante oplossingen. Als je bijvoorbeeld veel last hebt van slakken in je moestuin, dan kun je het beste wat kikkers en padden aantrekken. Dit doe je door een vijver aan te leggen. Heb je geen plaats voor een vijver, dan helpt zand ook, want daar houden slakken niet zo van. Je kunt ook een hosta planten, want dat vinden slakken lekker om te eten. Ze laten dan jouw andere planten met rust.
De Australische biologen Bill Mollison en David Holmgren introduceerden in 1974 het begrip ‘permacultuur’. Zij bestudeerden hoe een bos groeit en zagen dat er een ecosysteem is. Permacultuur wordt steeds populairder, ook in Nijmegen, want hier zijn al 32 mensen op kleine schaal met permacultuur bezig via Transition Towns. Op de website Eetbaar Nijmegen en van Transition Towns staan wat voorbeelden van permacultuur in Nijmegen: http://eetbaarnijmegen.nl en http://transitiontownnijmegen.nl/informatie/websites/permacultuur
*De foto is van Eetbaar Nijmegen.
Permacultuur in je moestuin€ 29,95 Op voorraad. Voor 23:59 uur besteld, dinsdag in huis Koop bij bol.com
